Drugi nikejski sabor

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Drugi Nicejski sabor, održan u Niceji od septembra do oktobra 787, sazvala je carica Irena, namjesnica Konstantina VI, da bi se izjasnilo o kultu poštovanja ikona.

Lav III Isavrijanac izdaje 727. godine edikt kojim zabranjuje poštovanje ikona i načelno slikovito predstavljanje, smatrajući to pravim idolopoklonstvom. Car imenuje ikonobornog patrijarha, a od pape Grigorija Š, koji bijaše izopćio ikonoborce, izuzima pokrajinu Ilirik ispod papske nadležnosti i predaje ga pod nadležnost Carigrada. Njegov nasljednik Konstantin IV Kopronim saziva Sabor 754. godine u Carigradu,koji osuđuje poštovanje ikona i isključuje ikonofile, uključujući i Jovana Damaskina, najljućeg branioca poštovanja ikona. Carica Irena, podrškom patrijarha Tarasija i pristankom pape Adrijana I, saziva drugi Sabor, također u Niceji (350 otaca), koji poništava odluke Sabora iz 754. godine i formuliše učenje da predmet poštovanja jeste ličnost predstavljena na ikoni, i da treba praviti razliku između obožavanja (λατρεια), koje priliči samo Bogu, i poštovanja (προσκυνησις) koje dolikuje svetima. Sabor nisu prihvatile Crkve u carstvu Karla Velikog (Njemačka, Francuska, Španija). Sabor u Frankfurtu 794. godine i Karlovske knjige izjašnjavaju se protiv poštovanja ikona.

Uz svu otvorenu opoziciju patrijarha Nikifora, Teodora Studita i načelno monaha, ikonoborstvo opstaje blagodareći otvorenom gonjenju Pravoslavnih od strane bizantijskih careva. Tek pod caricom Teodorom kult ikona ponovo je uspostavljen (842); u spomen na taj događaj ustanovljena je Nedelja Pravoslavlja, prve nedelje Uskršnog posta. Ikonoborstvo je posljednja jeres koja je bila predmet ekumenskog sabora.